Voordien werden ook Mathéo Miot en Emil Jönrup voor lange tijd uitgeschakeld door blessures. We zochten teambaas Dirk Saelen op en spraken met hem over de pieken en dalen die zo typisch lijken te zijn voor motorcross.

Het werk dat hoort bij het runnen van een team is precies hetzelfde, onafgezien van het resultaat. Maar in goede tijden als een rijder presteert dan surft het hele team mee op de golf van succes. Bij KTM Diga Junior Racing weten ze precies wat dit betekent van de doorbraak van Antonio Butron in de MX2, tot de knappe resultaten van Miro Sihvonen in de EMX250 en Emil Weckman’s sterke EMX125 campagne en zijn Dutch Masters 125cc titel vorig jaar. Helaas lijkt motorcross soms veel op surfen. Want de golf die je meevoert en omhoog stuwt, kan je net zo goed verpletteren…

Het zag er net goed uit voor Weckman. Hij won de ONK wedstrijd in Gemert eerder deze maand. Deze blessure zou echter het einde van zijn seizoen kunnen betekenen?
Dirk Saelen: “Klopt, zijn val in het begin van de tweede manche veroorzaakte best wat schade. Emil liep een barstje in de schouderkop op al zal dat wel helen met rusten.Helaas heeft hij ook zijn voorste ligamenten in de linkerschouder gescheurd. Nu dinsdag wordt hij daarom in Antwerpen geopereerd door dr. Peersman. Het is moeilijk om te aanvaarden maar hij zal 4 tot 5 maanden nodig hebben om te herstellen.”

Hoe gaat Emil hier mee om?
Saelen: “Natuurlijk zou het beter kunnen maar Emil is een vechter en hij is van nature optimistisch. Hij is mentaal sterk en blijft ook positief ingesteld als het minder goed gaat.”

Hierdoor moet het team drie van de vier EMX rijders missen. Jullie verloren eind December EMX125 rijder Emil Jönrup met een schouderblessure, ook Mathéo Miot kampt sinds april met een ernstige kniekwetsuur. Het moet hard zijn om op korte tijd met zoveel pech te worden geconfronteerd?
Saelen: “Dat is ook zo. Maar het is wat het is. De lijst van teams die hetzelfde al hebben meegemaakt is erg lang. Het hoort jammer genoeg bij deze sport. Wat het harder maakt om te plaatsen, is het feit dat onze wintervoorbereiding nog nooit zo goed is verlopen om daarna tegen zoveel pech aan te lopen. Kijk maar naar Mathéo: hij paste zich goed aan op zijn nieuwe KTM 250 SX-F, he domineerde Le Touquet en won het Franse strandraceakampioenschap. Alle rijders waren goed op dreef, op technisch vlak waren we klaar voor het nieuwe seizoen, de jongens deden het goed in hun fysieke testen… Kortom alle puzzelstukjes pasten in elkaar voor een productief seizoen!”

Wanneer zien we Jönrup weer op de motor?
Saelen: “Zijn herstel verloopt gelukkig voorspoedig. Emil was in eerste instantie aangedaan want die zou zijn jaar worden. Het was zijn moment om uit te blinken in de EMX125. Hij heeft echter een goede aanhouding en is met veel motivatie aan zijn revalidatie begonne om het beste te maken van een slechte situatie. Het zal nog een viertal weken duren vooraleer hij terug kan rijden. Dat is positief maar het is slechts een pril begin. Terug voldoende sterkte en wedstrijdvorm opbouwen vergt gewoon tijd.”

Behalve Jönrup waren alle EMX rijders nieuw in hun klasse. Resultaten neerzetten met rookies die nog veel moeten leren, is een grote uitdaging.
Saelen: “Dat zou je een risico kunnen noemen. Normaal gesproken, plaats je als team naast een ‘eerstejaars’ een rijder die al één of twee seizoenen in die categorie achter de rug hebben. Toch hadden we met deze rookies stellig de overtuiging dat ze het potentieel hadden om degelijk te presteren en snel bij te leren. Oké, het is duidelijk dat Kay Karssemakers in de EMX125 nog niet zo constant is als hij of wij zouden willen. Anderzijds boekt hij wel stelselmatig vooruitgang. Zowel qua snelheid als vertrouwen gaat het steeds beter. In de Nederlandse wedstrijden loopt het al lekker. Kay stond daar al regelmatig op het podium. Kay is een harde werker en heeft veel doorzettingsvermogen. Ik ben er zeker van dat het slechts een kwestie van tijd is vooraleer hij de klik maakte en ook in de Europese wedstrijden regelmatig presteert. Hij zet zichzelf nog te veel onder druk in de kwalificaties maar in een wedstrijdsituatie toonde hij al top-10 snelheid.”

Dit zou het moment kunnen, kunnen zijn om invallers een kans te geven?
Saelen: “Dat zou zeker kunnen. Al ligt het misschien een beetje moeilijker dan je op het eerste zicht zou denken. Ten eerste is het gewoon lastig om tijdens het seizoen relevante rijders -die het potentieel hebben om resultaten neer te zetten- tevinden die vrij zijn van contractuele verplichtingen. Ten tweede willen we rijders met de juiste instelling. Daarmee bedoel ik jonge piloten die de mouwen willen opstropen, ons programma willen volgen en er echt voor willen gaan. Alleen meedoen is geen optie. Veel jonge rijders zijn blij om in een team te zitten of internationaal te rijden. Dat is voor hen al genoeg. Ze zijn niet klaar om opofferingen te brengen. Die houding strookt niet met de cultuur van ons team.”